Reclusion Perpetua

Akalain mong may matutuwa pala sa kwento ni Jeric, Sophie at nung putang may bayag. Masaya. Nakakanginig. Nakakakilig. Parang yung panahong nasa byahe kaming dalawa. Titingin sya sa bintana habang nakatingin ako sakanya. Mahuhuli nya akong nakatingin. Guilty ako at ikukulong nya ako sa kanyang mga bisig. Doon kahit reclusion perpetua tatanggapin ko ng walang katakot takot. Walang alinlangan. Kaso mababa lang ang kaso ko nagnakaw lang ng tingin. Nagnakaw ng halik, nagnakaw ng sandali. Ni hindi man lang murder by love kaya saglit lang ang parusa. Isang taon at anim na buwang pagkakulong lang sa kanyang bisig tapos minsan kapag nag away kami ay nabibigyan pa ng parole.

Kung tutuusin ayoko namang lumaya. Hindi naman ako naaabuso na kagaya ng mga bihag ng mga armadong grupo, hindi rin naman ako sinasaktan gaya ng bihag ng Isis. Sa totoo lang gustong gusto kong mabilanggo sa pag-ibig nya. Mabihag ng kanyang tingin. Maparusahan ng malambing nyang boses. Tang ina torture ang pagsasabi nya ng 'mahal kita.' Pabulong lang pero ang lakas ng dating. Nakakabasag ng eardrum. Nakakapulpitate. Nakakakapos ng hininga sa tuwa. Nakakabaliw sa saya. Ang mabilanggo sa pag-ibig ang pinakamasayang parusa para sa katulad kong pangahas na nagmahal sakanya. Ang mamatay sa kilig ang pinakamasayang hatol. Kung lilitisin ako eh aaminin kong mahal ko sya at handa kong pagdusahan yun ng reclusion perpetua. Oo, uulitin ko reclusion perpetua. Masyadong mainstream ang forever at lifetime pati na rin yung till death. Mas makatotohan yun kesa sa 'till 70' ni Edsheeran. 

Kaso eto na ko malaya na. Hindi na sanay sa mundo sa labas. Malaya na pero nakahawak parin sa malamig na rehas. Nakakulong parin sa ala-ala ng kahapon. Ng pag-ibig na masaya. Madaming peklat sa katawan, tanda ng sugat ng nakaraan. Nakalaya pero hindi natuto. Eto parin ako, nagnanakaw ng tingin sa litrato nya, sinundan ang bawat kilos nya't galaw na parang stalker. Ginagahasa ang mga sulat nya sa akin, paulit-ulit na ginagahasa ang ala-ala at umaasang muli ay mahuli nya ko. At ikulong muli sa bisig nya. At sa pagkakataong yun, hindi na pakawalan. Ihatol ang pinakamabigat na parusa, ang mamatay sa piling nya.