Bago mo pa ako iwan alam ko ng gagawin mo yun. Di ko alam kung napanaginipan ko isang gabi, nakutuban, naramdaman sa mga kilos mo, di ako sigurado, basta ang alam ko malapit mo na kong iwan.

Sa totoo lang hinanda ko ang sarili ko para sa araw na yun. Inimagine kong sasabihin mo sa akin na 'the feeling is gone' gaya ng sinabi ng karakter na babae pelikulang napanood natin. O kaya naman iteteks mo na lang sa akin na ayaw mo na, gaya ng lagi mong ginagawa. Naisip ko rin na baka pumipili ka lang ng tamang araw kung kelan mo ko iiwan, hindi ko alam kung lunes, miyerkules o kung kelan matapat ang red days mo. Basta naghahanda lang ako.

Sabi ko sa sarili ko, hindi kita pipigilan kung aalis ka na, kahit na hindi ako naniniwala sa sabi-sabi na 'if you love someone set them free' eh yun ang naiplano kong sasabihin sayo. Naghanda na rin ako ng mini-bucket list na sana ay gawin muna natin bago mo ako tuluyang iwan. Feeling ko nun kaya ko na pag-umalis ka.

Hanggang sa sinabi mo ngang ayaw mo na. Sa kung ano mang naisip mong dahilan kung bakit ayaw mo na.

Ang weird lang, kahit sobra-sobrang paghahanda na ang ginawa ko sa pag-alis mo masakit parin pala. Masakit paring maiwan. Wala yata talagang makakapaghanda sa atin sa mga paalam kahit hindi ito biglaan.