Sa madilim na sulok ng Sta.Mesa

Malamig ang gabi kagabi. Senyales na malapit ng mag pasko. Kung sabagay malapit naman na talaga. Hindi ko lang alam kung ilang araw na lang. Tumigil na kasi ako sa pagbibilang ng mga araw. Huli kong bilang eh 175 days simula nung iniwan ako ng dati kong kasintahan. 

Galing ako sa isang unibersidad kahapon. Nanood ako ng laro ng mga dati kong kateam mate. Sa kasamaang palad medyo inalat yung laro nila. Kaya yung kasama namin nag-ayang maghappy-happy para man lang makalimutan ang lungkot dala ng pagkatalo. Hindi naman ako makahindi. Hindi dahil atat akong mag-inom, libre kasi. Mahirap talagang tanggihan ang libre. 

Napadpad kami sa pamilyar na lugar. Sa kanto sa may jolibee sa bandang Sta.mesa. Dun sa kahit hindi pasko eh patay-sindi ang ilaw na parang mga christmas lights. May lamesa, plato, kutsara't tinidor pero walang ulam at kanin. Pulutan lang ang meron. May baso pero walang tubig. Beer lang ang meron. Takot ako sa dilim lalo't hindi ko kilala yung mga aninong nandun.Madami na kasi akong karanasan sa mga holdap. Pero kagabi hindi ako takot. Walang wala ako kagabi kahit pangyosi. At tiyak kong hindi holdaper yung mga naka mini-skirt doon.

Pumasok na kami. tipikal na beer house. Patay sindi ang ilaw, madilim, maingay. Kakaunti lang ang tao. Alam ko kung bakit. Sabi kasi nung kalendaryo ko 24 pa lang. Kadalasan ang sahod eh sa katapusan pa, o kaya naman 20 o 25. Pero kahit wala pang sahod andun kami. Kailangan naming maging masaya kahit papano. Yung kasama ko gustong makalimot sa pagkatalo, ako naman ayaw ko lang talagang umuwing maaga at isa pa nalibre kasi.

Nilapitan kami ng isang lalake. Malaki yung katawan. Me phobia ako sa mga lalaking malaki ang katawan lalo na sa ganitong lugar. Nung huli akong nag punta sa ganitong lugar eh halos buhatin na ako palabas nung lalaking malaki yung katawan dahil ayaw nyang maniwalang bente dos na ko at wala akong ID. Pero tong isang to eh hindi naman. Tinanong lang kung lights o red horse yung bibilhin namin.

Bumili kami ng isang bucket ng lights. Konting kwento. Dead air. Konting kwento Dead air. Para kaming magjowa na nagbreak tapos biglang nagkita. Ang hirap mag-usap. Hindi naman dahil parehas kaming lalaki. Ang ingay lang kasi ng lugar. Ayaw naman naming magsigawan. 

Napansin ata nung isang mamasang (bugaw) na hirap na hirap kami kaya lumapit sya at may ipinakilala.

Hindi naman kami suplado kaya nakipagkilala din kami sa dinala sya samin. Eh ang kaso kakakilala pa lang namin tong mga babae naman, (ewan ko kung babae talaga) eh nagtuturo na. Hindi pa daw sya kumakain at nagpapabili ng sisig. At sakin pa nanghihingi. Yosi na lang yung inalok ko dahil walang wala nga ako. Kinuha na rin nya. Hindi pala mahiyain si ate. Tumatanggap ng alok kahit na alam nyang hindi bukal sa loob. Kung alam lang nya, dinadasal ko na magka TB  sya pagkaubos nya nung yosing kinuha nya sakin.

Konting kwento. Konting lambing. Tapos nagtuturo nanaman. Gusto din daw uminom. Sa totoo lang may budget yung kasama. At gusto na din naming mag table. Ang kaso kasi, hindi namin tipo yung dalawang nakaupo. Saka masyadong masiba. Kahit yung baon kong mani hindi pinatawad. Inubos pa yung yosi namin. Hindi na lang namin kinausap. Ganun daw ang pinakamadaling paraan para iwanan ka ng tao. Huwag mo daw pansinin. Effective. Umalis nga yung dalawa. Pero nanghingi pa ng bente. Pang yosi daw. Binigyan ko naman.

Konting inom. Kanta. First time kong kumanta sa ganitong lugar. Nung birthday ko kumanta ako sa bar sa MOA, sa 5th o 4th floor ng farmers. Kumakanta din ako sa videoke ng kapitbahay namin pero iba pala pag dito ka kumanta. Nakaka-pressure. Tinitignan ka ng mga taong hindi mo kilala. Sa palagay ko hinuhusgahan na nila ko. Shet. Nairaos ko naman yung binirit kong half crazy ng freestyle. 

Pagkatapos nun may lumapit sa table naming babae. Balingkinitan ang pangagatawan. Nakasuot ng polo pero yung dalawang butones sa taas lang yung nakasara. Naka shorts sya ng maong na halos isang dangkal ko lang ata yung haba. Makapal yung make-up pero walang lipstick. Maiksi yung buhok. 'ang galing mo palang kumanta' bati nya sakin. Aba, minsan na lang mabola magpapahumble pa ba ako? Sabi ko wala pa yun. Saka hindi lang sa pagkanta ako magaling sabay kindat. Tawanan kami. Ewan ko lang kung parehas kami ng iniisip. Basta ako ang ibig kong sabihin dun eh bukod sa magaling ako kumanta eh magaling din akong magchess. 

Kumuha sya ng isang upuan tapos nakisalo sa table namin. Pia daw ang pangalan nya. Ewan ko lang kung totoo o hindi. Sa napapanood ko kasi eh iba yung pangalan nila sa umaga at iba din sa gabi. 

'kukuha ako?' tanong nya sakin. Ladies drink yung tinutukoy nya. Tutal medyo tipo ko naman yung itsura nya saka wala na talaga kaming magawa eh pinakuha ko na. 'Isa lang muna, depende kung masusundan' sabi ko. Tawa nanaman kami. Ewan ko lang kung parehas kami ng tinatawanan. Basta ako depende kung may pera pa yung kasama ko.

Mahawak tong si Pia. Bago ako magkwento papatanong nya yung kamay nya sa hita ko. O kaya naman kada magrereact sya sa kwento ko eh papalo sya ng marahan sa balikat ko. Minsan nagnanakaw din sya ng kurot sa pisngi ko sabay banat na kukuha pa daw sya ng isa pa. Ladies drink daw ulit.

Since wala akong pera, nagpaalam muna ako sa kasama ko. Medyo short na daw kasi aakyat daw sya sa VIP room. Pero iiwanan daw nya ko ng 300 tapos dumiskarte na daw ako. Hindi ko maintindihan yung sinasabi nyang dumiskarte. Ibebenta ko ba yung kidney ko para madagdagan yung 300 o bobolahin ko si Pia para sya na lang magbayad ng ladies nya. Saka teka pwede ba yun? Eh dun nga sya kumikita tapos kakakilala lang namin eh gagastos na sya para sakin. Teka, kakakilala ko lang sakanya ah? Bakit ako gagastos para sakanya. Bahala na.

At umakyat na nga ang kasama ko sa VIP at naiwan ako kasama ni Pia. Tinanong ko muna sya kung magkano yung ladies. '170 lang' sabay palakad ng hintuturo nya sa mukha ko. Tinanong ko kung magkano sakanya dun. 70 daw. Sabi ko kumuha sya ng isa, tapos bibigyan ko na lang sya ng isang daan basta tagalan lang nyang ubusin yung ladies nya. Pumayag naman sya.

Tinanong nya ko kung madalas daw ba ako sa mga ganitong lugar. Sabi ko pangatlong beses palang pero hindi sya naniwala.Parang sanay na daw akong makipag usap. Ganun daw kasi ang istilo para makatipid. Bibigyan na lang yung babae kesa mapahamal pa sa ladies drink. Pero promise pangatlong beses ko pa lang talaga. Hindi ko pa nga alam na kapag tinanong mo sila kung gaano na sila katagal sa ganung trabaho eh ang sasabihin nila sayo eh dalawang linggo palang sila doon.

Ewan ko kung ganun talaga ang briefing sakanila doon o madali lang talagang magsinungaling sa hindi mo kakilala. Kasi wala naman silang patunay kung nagsasabi sila ng totoo. Pero sa bawat tanong nya sakin sinasabi ko yung totoo, ayoko kasing magsinungaling baka isipin ko ding nagsisinungaling sya kahit halata. Nung huli kasing punta namin dito eh nakita ko na sya. Last month yun. 

Banatan. sweet talk. inom. Nagsawa agad ako. Hindi ko pa pala kayang may humahawak sa kamay ko o may sumasandal sa balikat ko maliban dun sa babaeng nang iwan sakin. Hindi parin pala ako sanay mambola ng ibang babae na maganda sila etc. etc. Kaya pumunta na lang ako sa seryosong usapan.

Sinimulan kong tanungin kung Pia ba talaga ang pangalan nya. Hindi ko alam kung pinapanindigan lang nya yung kasinungalingan nya o nagsasabi sya ng totoo na Pia nga yung pangalan nya. Sinabi ko din na kaya ko natanong eh dahil nagdududa ako. Sa pag-uusap namin eh nalaman kong taga-bulacan din sya. Panganay sa tatlong magkakapatid at minsang nangarap na maging tourism student. Sa kasamaang palad eh wala silang pang tustos ng pag-aaral kaya nung pagkatapos sya ng hayskul ay nag-apply sya ng trabaho sa Maynila. Natanggap naman kaagad sya bilang serbidora daw sa kantina ang kaso pag punta nya ng Maynila eh dito sya sa madilim na lugar ng Sta.Mesa napadpad.

Ang lupit talaga ng mundo. Wala lang. Ang daming manloloko at naloloko. Madaming nang-iiwan at iniiwan. Teka hindi ata bagay na magmoment ako ng ganito matapos kong marinig yung kwento nya. 

Natanggal lahat ng duda ko. Naniwala na akong Pia ang pangalan nya at 20 years old lang sya. Tang ina mas matanda pa ko. Tapos sya nagtatrabaho ng ganun para lang mabuhay ang kanyang pamilya samantalang ako eh hindi nag ayos sa pagtatrabaho.

Bumaba na yung kasama ko. Kitang kita mo yung tuwa sakanya. Nalimutan na nya siguro yung pagkatalo nila kaninang umaga. Uuwi na daw kami pagkatapos nyang mag CR. 

Nag-paalam na ko kay Pia. Makikipag-apir lang sana ako pero yumakap sya. Walang kilig. Inabutan ko sya ng isang daan at nagpasalamat sa kwento. 

Hinatid kami palabas ni Pia at nung kasama nyang babae. Mga ilang hakbang pa lang may dumating na parokyano. 'Apple long time no see' pagtingin ko si Pia yung yakap-yakap. Tang ina sinungaling.