Huwebes, Abril 30, 2015

Miyerkules, Abril 15, 2015

Byaheng Cubao


Scene: Nakaupo si Alfred sa pangdalawahang upuan ng bus. Nakasuksok ang earphones sa magkabilang tenga. Nakatingin sa bintana habang nakatukod ang kanyang kanang kamay sa baba. 
Galing sa labas yung kuha, kaya makikitang malayo ang tingin nya.

Alfred: (Kumakanta sa isip) And the cycles never ending and the fashions overdone
                                        And the further that I run away, the further I'll come back 
                                        to shelter...

Konduktor: San kayo boss?
Alfred: (Nag abot ng limang daan) Cubao, estudyante
K: May ID?
A:(Naglabas ng ID)
K: Wala bang barya lang?
A: Wala po eh
K: Maya na sukli, malayo ka pa naman

Isinuksok ulit ang earphones sa tenga at tumingin ulit sa bintana.

Alfred: (Kumakanta sa isip) 
Bright cold silver moon
                                                      Tonight alone in my room
                                        You were here just yesterday..... Bigla syang tinangay ng kung ano...

Katulad ng maraming taong nakatingin sa bintana ng bus, kinain din si Alfred ng kanyang mga iniisip. Lumawak ang imahinasyon, nangarap ng ganito: Ang setting eh sa Quezon City. Ganun parin ang itsura nya, simpleng tao, brush up yung buhok, gwapo parin, nadagdagan lang ng powers. Tama, may powers sya. Sa iisa nyang katawan ay marami syang alter. At kapag nagpalit sya ng katauhan, nag-iiba ang powers nya. Halimbawa ngayon, sya si Luffy. Kasalukuyan syang nakatayo sa isang overpass sa may technohub at binabantayan ang kanyang teritoryo. May darating na kalaban, tapos lalabanan nya. Magiging sya bigla si Zorro etc etc.

Minsan naman kapag nakatulala sya sa bintana ng bus iniimagine nya yung sarili nyang mahusay syang magdrums. Parang si Cobus. Yun yung mga oras na natututukan nya yung mga kanya sa playlist nya. Feel na feel nya ang pagpalo nya ng drums sa isip nya. Minsan naman nasa isip nya eh magaling syang basket player. Binabantayan sya nung player na hindi nya kilala tapos dadrive sya papuntang base line, cross over, tapos iikot, iwan yung bantay! Tapos rekta dakdak. Napapaheadbang pa sya pag ganun.

Sa sobrang dami nyang iniisip hindi na nya napapansin yung kanta. Parang sound effect na lang yun dun sa scene ng isip nya. Kapag napapansin nya yun, bigla ulit syang kakanta sa isip nya hanggang makaisip nanaman sya ng bagong iisipin.

Konduktor: Sandigan? Merong Sandigan?

Alfred: (Biglang nagulat, tatayo sana)

Konduktor: Wala! (batingting ng tatlong beses) Ever na tayo sunod!

Napunyeta nanaman si Alfred ng Konduktor, sira nanaman ang byahe nya. Tumingin na lang sya ulit sa malayo, tumakas sa realidad.

Alfred: (Sa isip lang) Ako si Alfred, malakas, alter ko si luffy, zorro at sanji, imba yung pudge hook ko. Magaling akong magbasketball, Mas pogi ako sa boypren mo ngayon. (habang nag pe-play ang when im with you ng Faber Drive)

Martes, Abril 14, 2015

Haay puta


5:47 AM
Interior : Kwartong patay ang ilaw, tambak ng damit sa sulok at bookshelf sa gilid na halos wala ng laman.

Scene : Bago uurin ang likod nya sa matagal na pagkakahiga, bago pa dukutin ng kamay sa kisame ang puso nya, bago pa sya tuluyang saniban ng demonyo sa kwarto nya ay bumangon si Alfred.

Alfred : Haay Puta.

Umaga parin. Ilang minuto lang ang nakakalipas
Interior: Banyo

Scene: Inilalabas ni Alfred ang sobrang alak na ininom nilang magkakaibigan kagabi kasama ang mapapait na alaala na dulot ng nabigong relasyon.

Alfred: Haay Puta.

Scene: Sa banyo parin. Matapos makaraos sa kalbaryong dinanas, ginantimpalaan nya ang kanyang katawan ng hot shower. Habang nagshashampoo ay kinain sya ng katahimikan sa banyo at nalunod sa dami ng iniisip.

Alfred (sa isip lang habang nagshashampoo):  Taena, wala nanaman yung cellphone ko, puro suka pa yung damitan ko. Di na talaga ko iinom.

Pagkatapos maligo ay nagbihis sya. Nagpatuyo ng buhok at saka muling natulog. Hindi pa sya gaanong nakakarecover sa lakas ng hang-over dahil sa inuman kagabi.

11:18 AM
Interior: Kwartong patay ang ilaw, tambak ng damit sa sulok at bookshelf sa gilid na halos wala ng laman.

Scene: Tinignan ni Alfred ang pinagmumulan ng ingay sa kwarto nya. Nakita nya ang pinagmulan sa itaas ng bookshelf. 11:18 sabi ng relong nagti-tik-tak-tik-tak.

Bumangon sya at lumabas ng kwarto. Sa may lamesa ay may nakita syang note. 

'Bili ka ng gas, magsaing ka na rin bago ka umalis'

Alfred : Haay Puta.

Pinagpaliban nya ang pagkain. Hindi rin sya bumili ng gas. Wala syang gana sa lahat. Binuksan nya ang wifi, bumalik sa kwarto, pinatay ang ilaw at isinara ang pinto. 

Matapos ang ilang oras na pagswipe up and down sa Android Phone nya, magtweet at mag retweet ng kadramahan, istalkin ang babaeng nang-iwan sakanya nakaramdam sya ng pagkabagot. Sa kanyang madilim na kwarto ay nakaramdam sya ng pag-iisa. Kalungkutan.

Kaya bago uurin ang likod nya sa matagal na pagkakahiga, bago pa dukutin ng kamay sa kisame ang puso nya, bago pa sya tuluyang saniban ng demonyo sa kwarto nya ay bumangon si Alfred. Tineks ang ibang tropa. 

"Shat tayo sagot ko"

Pagkasend nya ng GM ay nakita nya ang damitan nyang may suka. Naalala nya ang sinabi nya sa sarili kanina.

Alfred : Haay puta.




Biyernes, Abril 3, 2015

Salamat :)

Tadaaaa. Naabot ko na pala ang ika-100 kong post ng hindi ko napapansin. Kaya pa-flashback friday muna ako kahit sabado na.


Napadpad ako dito sa blogspot mga bandang May. Kakabreak lang namin nun nung girlfriend ko. Sa totoo lang sya yung unang nakadiscover ng blogspot tapos shinare nya lang sakin.

Naghahanap ako ng mababasa nun ng mapadpad ako sa page ni Espasyo. Naging interesado ako sa mga sinulat nya kasi nabasa ko yung pangalan ni Pablo Neruda sa isa sa mga blog nya. (Laging nakukwento ng kaibigan ko yung mga tula ni Pablo Neruda)

Pagkatapos nun nagbasa ako ng mga comments. Inisa-isa ko yung mga profile at binasa yung mga entries. Doon ko nakita ang page nila Jep Buendia (Korta Bistang Tibobos) Limarx, Panjo (Tuyong tinta ng ballpen) Saka yung hiram na kaligayahan. 

Naaaliw ako sa mga kwento at mga experience nila na kanilang sinusulat. Nagsimula rin akong sumulat matapos kong mabasa yung mga gawa ni ate Essa (Babae pala si Satanas) Feel na feel ko talaga yung mga sinusulat nya. Wala lang. Kaya nafeel ko ding magsulat. 

Nang kalaunan, nakita ko na din ang page nila Yccos, (kasi sya yung laging nagcocomment sa mga sinusulat ko na gustong-gusto ko sanang replayan hindi ko lang alam kung pano, kasi nakita ko yung mga iba in character talaga pagnagcocomment haha) Nabasa ko rin yung mga afterthoughts ni Overthinker na palaboy. 

Since eto yung ika-100 kong post, gusto kong magpasalamat sa inyo (pati na dun sa mga hindi nabanggit, madami kasi talaga namili lang ako nung mga pinaka tumatak sakin xD) kahit na hindi pa tayo nagkikita-kita at hindi naman talaga magkakakilala eh naging parte kayo ng buhay ko (naks me ganun) Lalo na dun sa moving on part ko. HAHAHAHA.

Muli salamat. Yey!