Ilang araw ka ng nakatambay sa isip ko, siguro namimiss kita. Pero gaya nga nga sabi ni essa, ‘Nami-miss kita, pero hindi ko nanaisin na bumalik ka pa”
Mahirap ng itanggi to. Namimiss nga kita.
Sa totoo lang, tatlong taon na ang nakalipas, pero hanggang ngayon iniistalk parin kita sa twitter at IG mo.
Kapag bumabyahe ako papunta’t pauwi galing cubao, umaasa parin akong makasabay ka. Nung nakaraan sinadja ko pang bumaba ng Sandigan.
Hinahanap parin kita sa National Bookstore sa Farmers, sa DQ sa Gateway, sa Padis, sa Expo, pero kahit anino mo wala.
Naririnig ko nanaman ang boses mo sa kiss me slowly ng parachute at sa mga kanta ng faber drive.
Ewan ko ba, epekto parin ba to ng engkanto sa Amuyao? Kung bakit ba kasi hindi na lang ang alaala mo yung nailagaw.
Tumatambay ka nanaman sa isip ko, mukhang mapapatambay nanaman ako dito sa blogger ko.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento